Dziecięce koszmary - Lisa Gardner

Tytuł oryginału: Live to Tell

Tłumaczenie: Magdalena Procner i Katarzyna Procner-Chlebowska

Stron: 405

Wydawnictwo: Sonia Draga

Nie od dziś wiadomo, że pozory mylą. Kto by przypuszczał, że kochający mąż i ojciec, który pogwizduje wesoło przy koszeniu trawnika, albo cierpliwie uczy syna jeździć rowerem, może nagle wpaść w szał i wymordować całą rodzinę. Bo zupa była za słona? Gdzie należy szukać źródła takiej tragedii? Albo na pozór wesołe i pełne energii dziecko, które dorasta otoczone miłością, okazuje się wcielonym diabłem o makabrycznych skłonnościach. Czy w takim przypadku dramat jest nieunikniony?

W Bostonie w upalne sierpniowe popołudnie cała rodzina zostaje wymordowana przez… właśnie, przez kogo? Podejrzanym jest mąż, który trafia do szpitala z postrzałem głowy. Wszystko wygląda na to, że najpierw zabił żonę i dzieci, a potem próbował popełnić samobójstwo. Jednak zebrane dowody i nowe tropy zamiast wyjaśnić sprawę, wprowadzają jeszcze większy zamęt, dochodzi bowiem do kolejnej zbrodni z bardzo podobnym scenariuszem. Sierżant Warren stara się odnaleźć aspekt, który łączy te dwa morderstwa i trop prowadzi do dziecięcego oddziału psychiatrycznego w bostońskim szpitalu. Tam pracuje Danielle, która jest oddaną pielęgniarką, ale nie potrafi poradzić sobie z dramatycznymi wydarzeniami z przeszłości. 

Zaletą tej książki jest na pewno kreacja postaci, bo oprócz sierżant D. D. Warren, z którą mamy okazję spotkać się też w innych powieściach autorki, poznajemy dwie kobiety, które zmagają się ze swoimi demonami. Danielle, która przez ponad dwadzieścia lat nie potrafi pogodzić się z rodzinną tragedią i Victoria, która opiekuje się nieobliczalnym i wręcz niebezpiecznym synem. Obie bohaterki musiały z czegoś zrezygnować, zawrzeć pewien kompromis, a niektóre ich decyzje mogą wydawać się niezrozumiałe, wręcz absurdalne. Historie tych kobiet są całkowicie różne, ale towarzyszą im podobne emocje – przerażenie, złość, strach, bezradność. Autorka umiejętnie połączyła wątki, które na pozór nie miały ze sobą wiele wspólnego, tworząc w ten sposób ciekawą i trzymającą w napięciu fabułę.

Pomijając makabryczne morderstwo i towarzyszące jemu śledztwo, to wątek psychologiczny odkrywa w tej książce nadrzędną rolę i nadaje rytm całej historii. Autorka poruszyła trudny i na swój sposób przerażający temat dotyczący chorób psychicznych u dzieci. Duża część akcji rozgrywa się bowiem w szpitalu na dziecięcym oddziale psychiatrycznym, którego mali pacjenci w większości przypadków przeżyli traumę, żyją we własnym świecie i nie potrafią dostosować się do rzeczywistości. Niektóre dzieci trafiają na oddział w stanie katatonii, są opóźnione w rozwoju, inne emanują agresją wobec samych siebie lub atakując innych. Autorka rysuje tu również pewien kontrast między dziećmi, które były pomiatane, bite i molestowane, a ośmioletnim chłopcem wychowanym przez kochających rodziców, który wręcz pała nienawiścią i jest agresywny.

Dziecięce koszmary to książka, która porusza, momentami wprawia w osłupienie i niedowierzanie. Autorka bardzo skupiła się na studium psychologicznym bohaterów, rozbudowując wątek zaburzeń psychicznych u dzieci, przez co aspekt kryminalny jest trochę na uboczu, a rozwiązanie zagadki łatwe do przewidzenia. Wątek morderstwa i śledztwa staje się jakby tłem do ukazania tytułowych dziecięcych koszmarów. Niemniej książka Lisy Gardner to dobry thriller psychologiczny przerażający w swoim realizmie za sprawą sugestywnych opisów i kreacji bohaterów.