Mróz - Marcin Ciszewski

Stron: 409

Wydawnictwo: War Book

Minusowe temperatury zniechęcają do wyjścia z domu, zaspy śniegu zmuszają do męczącego machania szuflą, porywisty wiatr wzmaga uczucie zimna. Ot, dobrze znane uroki zimy. Teraz wyobraźcie sobie, że te warunki atmosferyczne przybierają gwałtownie na sile – zamieć śnieżna ogranicza widoczność niemal do zera, temperatura spada coraz bardziej i z każdą godziną jest zimniej, panuje siarczysty mróz. To tylko preludium do prawdziwej katastrofy, szykuje się bowiem nowa epoka lodowcowa. Nadchodzący kataklizm nie odstrasza jednak różnego rodzaju szumowin, wręcz przeciwnie, źli ludzie nadal robią złe rzeczy i to ze wzmożoną motywacją. Ktoś uknuł iście diabelną intrygę, spisek na szeroką skalę.

Już od samego początku autor dostarcza mocnych wrażeń. Zamachowiec, o którym wiadomo tylko tyle, że jest bardzo dobrze wyszkolony i doskonale zna się na swojej robocie, podejmuje się tajemniczego zadania. Bez większych trudności dociera do swojego celu i krok po kroku wykonuje wcześniej ustalony plan. Strzały, chaos, huk, eksplozja, pełno trupów. Misja wykonana. Kim jest zamachowiec? Kto zlecił mu tę akcję i jaki miał w tym cel? Sam prolog wystarcza, aby zaintrygować i skutecznie zachęcić do dalszego czytania. A dalej jest jeszcze ciekawiej. Kilka dni przed Wigilią ekipie nadkomisarza Tyszkiewicza zostaje przydzielona sprawa morderstwa. Ofiarą jest mężczyzna, który nie miał żadnych wrogów, był naukowcem, żył samotnie. Dlaczego tak mało znaczące śledztwo prowadzi grupa specjalistów? Ekipa Tyszkiewicza jednak szybko zostaje odsunięta od tego dochodzenia, ale problemy policjantów dopiero się zaczynają.

Mróz to bardzo dobra powieść sensacyjna z elementami thrillera politycznego i wątkiem klęski żywiołowej, co świetnie się sprawdziło, bowiem od książki nie można się oderwać. Autor nieźle zakręcił fabułę, poruszając kilka wątków jednocześnie i stawiając wiele pytań, na które niełatwo sobie odpowiedzieć. Powieść obfituje w wiele tropów, dwuznaczników, półprawd i niejasności, ale w żadnym wypadku nie jest chaotyczna. Ciszewski sprytnie manewruje akcją, nie pozwalając czytelnikowi ani na chwilę stracić czujności. Wydarzenia nabierają tempa, a bohaterowie, których zdążyliśmy już zakwalifikować do określonych kategorii typu zły/dobry/głupi/sympatyczny, pokazują swoją drugą twarz. Do tego jeszcze śnieżny kataklizm, który wszystko utrudnia - samochody nie chcą odpalić, sieć telefoniczna pada, a dłuższe przebywanie na dworze może się skończyć hipotermią. Jak w takich warunkach cokolwiek zdziałać? 

Ta katastrofa klimatyczna, która miała znamiona apokalipsy, została przedstawiona bardzo sugestywnie, zimno wręcz wyziera ze stron powieści. Był to bardzo trafiony pomysł. Mroźna atmosfera potęguje napięcie, a zagadkową fabułę i pędzącą akcję uzupełniają bohaterowie, których zaszufladkowanie byłoby błędem. Mróz Marcina Ciszewskiego polecam wszystkim, którzy lubią polityczne matactwa, niebanalną intrygę, sensacyjne akcje i dynamiczne tempo. Warto!