Cichy wielbiciel - Olga Rudnicka

Stron: 440
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Bukiety kwiatów, liściki z miłosnym wyznaniem, drobne prezenty to dość romantyczne gesty, prawda? Jednak, kiedy tajemniczy adorator robi się coraz bardziej nachalny i wydzwania po kilkanaście razy dziennie, wysyła mnóstwo smsów, uzewnętrzniając swoje gorące uczucia, ale o sobie nie mówiąc ani słowa, robi się już mniej sympatycznie. Jest to wręcz niepokojące. Ze zjawiskiem stalkingu zetknęłam się po raz pierwszy właśnie przy lekturze Cichego wielbiciela Olgi Rudnickiej. Było to zarazem moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i stwierdzam, że całkiem udane.

Julia Rogacka to młoda kobieta i tak naprawdę to nie wyróżnia się niczym szczególnym: niedawno skończyła studia, pracuje, ma swoje grono przyjaciół i chłopaka, z którym niestety dość rzadko się widuje. Po powrocie z urlopu otrzymuje bukiet róż i od tego drobnego gestu zaczął się koszmar Julii. Kwiaty bowiem nie są od Pawła, jej chłopaka, ale od tajemniczego wielbiciela, który nie chce się ujawnić. Przez kolejne tygodnie Julia dostaje głuche telefony po kilkanaście razy dziennie, smsy z wyrazami miłości, które są coraz bardziej niepokojące, nawet zmiana numeru telefonu nie pomogła. Dziewczyna nie potrafi powstrzymać nękania, interwencja na policji też nie przyniosła oczekiwanego rezultatu. Kim jest ten tajemniczy mężczyzna i dlaczego wybrał właśnie Julię na swój obiekt westchnień?

Dotychczas miałam zaledwie nikłe pojęcie o stalkingu i dopiero książka Olgi Rudnickiej uświadomiła mi, jak niebezpieczne jest to zjawisko. Z niedowierzaniem i dziwnym uczuciem niepokoju śledziłam rozwój akcji, która jest na swój sposób przerażająca. Zacznę może od znajomych Julii, których podejścia zupełnie nie mogłam zrozumieć. Owszem, początkowo można chichotać pod nosem i wzdychać, jakie to romantyczne dostać kwiaty od cichego wielbiciela, ale jest przecież pewna granica. Dziwię się przyjaciółkom Julii, które uznały ją za paranoiczkę, kiedy dziewczyna zaczęła narzekać na nasilające się telefony. Z wielkim opóźnieniem uświadomiły sobie, że sytuacja jest naprawdę poważna. Można zaobserwować całkowitą zmianę postawy głównej bohaterki, która stała się cieniem samej siebie. Zniknęła pełna optymizmu Julia, a na jej miejscu pojawiła się nerwowa dziewczyna, która łykała środki uspokajające. Padły też oskarżenia ze strony bliskich osób, że to Julia jest winna i powinna mieć pretensje wyłącznie do siebie. Nie dziwne, że ta sytuacja ją przerosła.

Sposób działania stalkera jest banalnie prosty. Dzisiaj, kiedy niemal wszyscy mają konta na różnych portalach społecznościowych, wcale nie jest trudno znaleźć kilka użytecznych informacji. Na podstawie zdjęć, znajomych, czy wpisów można wyczytać coś istotnego i zacząć działać. Poza tym stalkera nic nie jest w stanie zniechęcić, bo każdą reakcję ze strony swojej ofiary będzie tłumaczył na swój sposób. Jest zdenerwowana? Na pewno miała ciężki i męczący dzień w pracy. Jest smutna? Coś musiało się stać, jestem jedyną osobą, która może ją pocieszyć. Nawrzeszczała na mnie? Jestem w stanie jej to wybaczyć, przecież ona jest taka wrażliwa… itd. I jak tu walczyć z takim człowiekiem, do którego nic nie dociera? Dopiero od niedawna w przepisach prawnych pojawiła się zmiana dotycząca takiej formy nękania.

Ta historia jest po prostu upiorna, na pozór niewinny gest dał początek koszmarowi, z którym musiała zmierzyć się bohaterka. Rudnicka w niezwykle realistyczny sposób przedstawiła całą sytuację i jak sama autorka napisała w posłowiu, przerażające jest to, że ofiarą stalkingu może paść każdy i to nieświadomie, nic nieznacząca sytuacja może przynieść niebezpieczne konsekwencje. Książkę warto przeczytać, temat jest niełatwy i możliwe, że dla wielu osób jeszcze nieznany. 

Recenzja bierze udział w konkursie Syndykatu Zbrodni w Bibliotece