Trafny wybór - J. K. Rowling

Tytuł oryginału: The Casual Vacancy

Tłumaczenie: Anna Gralak

Stron: 505

Wydawnictwo: Znak

Moja ocena: 3/6

Chyba nie ma osoby, która by nie kojarzyła J. K. Rowling, bo kto nie słyszał o słynnym Harry’m Potterze? Swojego czasu był ogromny szum na historię o młodym czarodzieju i nawet jeśli ktoś nie czytał tej serii, to na pewno widział film. Wielką sympatią darzę Pottera i z chęcią wracam do tych książek, więc nie dziwne, że byłam bardzo ciekawa najnowszego dzieła Rowling. Autorka była dotychczas zaszufladkowana do literatury typowo dla młodzieży, ale nie uważam, że było to dla niej krzywdzące. Angielska pisarka postanowiła pokazać inne oblicze, próbując swoich sił w powieści dla dorosłych i w efekcie w księgarniach oraz na bibliotecznych półkach można znaleźć Trafny wybór.

Pagford jest małym miasteczkiem, gdzie życie toczy się utartym rytmem, a mieszkańcy znają się wzajemnie i lubią plotkować o sąsiadach. Tę spokojną mieścinę dotknęła niespodziewana wiadomość o śmierci Barry’ego, co gwałtownie zmieniło dotychczasowe nastroje. Wszystko niemal staje na głowie. Najważniejszą sprawą jest teraz wybór nowego radnego i rozwiązanie sprawy, która wzbudza wiele kontrowersji. Osiedle Fields leży na granicy Pagford i jest uważane za coś gorszego, czego trzeba się jak najszybciej pozbyć. Fields zamieszkuje bowiem tak zwany margines społeczeństwa: bezrobotni, narkomani, szerzy się tam prostytucja i jest to ogromna rysa na idealnym Pagfrod. Część mieszkańców uważa, że odłączenie Fields wcale nie jest dobrym rozwiązaniem i z tego powodu wręcz wybucha wojna. Tworzą się dwa obozy, które walczą o swoje przekonania.

Rowling prezentuje cały szereg postaci, jedne bardziej irytujące od drugich. W tej książce niemal nikogo nie dało się polubić, większość bohaterów miałam ochotę udusić. Ulubione zajęcie połowy mieszkańców to plotkowanie o innych, a życiową misją było pierwszemu oznajmić wstrząsającą wiadomość. Gdy ktoś inny ogłosił ważną informację należało natychmiast go znienawidzić i rzucić na pożarcie lwom. A ile w tym wszystkim było hipokryzji i wywyższania się, co głównie zaobserwowałam w rodzinie Mollisonów. Inne postaci zasługiwały wyłącznie na politowanie, przykładowo Colin albo Gavin. Ktoś powinien dać im po twarzy i wrzasnąć, aby wzięli się w garść i zdali sobie w końcu sprawę, czego chcą. Może oceniam ich za surowo, ale strasznie działali mi na nerwy. Najbardziej ciekawa wydawała mi się postawa nastolatków, u każdego atmosfera w domu była zupełnie inna i starali się sprostać własnym problemom. Tak naprawdę żaden z bohaterów nie wyróżnił się niczym szczególnym, żadna z osób nie zainteresowała mnie bardziej swoją sytuacją czy przekonaniami. A przecież nie można narzekać na brak różnorodności, ponieważ postaci wywodzą się z różnych warstw społecznych, mieszkają w innych warunkach, różnią się aspiracjami, są na innym etapie życia. Bez wątpienia kreacja bohaterów jest różnorodna, ale wszyscy plasują się na jednym mało interesującym poziomie. Pewnie jest to krzywdzące, co piszę, ale to dlatego, że byłam taka zirytowana podczas lektury.

Wyżyłam się na bohaterach, to teraz przejdę do fabuły. Przez pierwszą część książki miałam ochotę ją odłożyć, ale w zaparte czytałam dalej. W końcu coś się ruszyło, ale nie mogę powiedzieć, że akcja pędziła na łeb na szyję. Dużo fragmentów było po prostu przegadanych i nużących, które niewiele wnosiły. Dopiero gdy zaczęły pojawiać się wpisy na stronie internetowej gminy, coś drgnęło i nastąpiło ożywienie. Książka jest przede wszystkim portretem małomiasteczkowej społeczności, która tym razem nie ma w sobie nic urokliwego. Można obserwować relacje między mieszkańcami, zaglądamy do poszczególnych domów i poznajemy stosunki panujące w domowym ognisku, które nie zawsze są poprawne. Nie doszukałam się żadnej szczęśliwej rodziny, każda miała jakąś skazę, którą świadomie ukrywała, albo udawała, że problem nie istnieje, co dodaje w pewnym stopniu trochę realizmu. Spodziewałam się jednak nieco bardziej wartkiej akcji, duża część książki niestety mnie wynudziła.

Wychodzi na to, że powieść sprawiła mi zawód i w pewnym sensie tak jest, ale nie mogę przypisać jej łatki największego rozczarowania. Rowling poruszyła kilka ważnych i interesujących tematów, jak rodzina patologiczna, działania opieki społecznej, chęć ciągłego kontrolowania, problemy małżeńskie, czy nietolerancja na tle rasowym. Dowodzi to, że w książce nie brakuje ciekawych wątków, ale mimo wszystko odebrałam całą historię dość przeciętnie. Niektóre postawy bohaterów doprowadzały mnie do szewskiej pasji, parę fragmentów podsumowałam tylko obojętnym wzruszeniem ramion, tylko nieliczne sytuacje wzbudziły moje zainteresowanie. Trafny wybór nie jest złą książką, ale zachwytów nie będzie, Rowling pozostanie moją ulubioną autorką wyłącznie ze względu na Pottera.