Gra o tron - George R.R. Martin

Tytuł oryginału: A Game of Thrones

Tłumaczenie: Paweł Kruk

Stron: 838

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Moja ocena: rewelacyjna

Jeśli chodzi o książki fantasy, to zazwyczaj omijam je szerokim łukiem. Sama nie wiem, dlaczego. W końcu jednak skusiłam się na powieść fantastyczną, która mnie bardzo pozytywnie zaskoczyła. George R.R. Martin ma swoje miejsce w czołówce pisarzy fantastyki. Gra o tron zrobiła furorę, powstał serial, który jest bardzo popularny, a sama książka mnie po prostu pochłonęła.

Nie chcę zdradzać za dużo fabuły, wszystkie wydarzenia łączą się ze sobą i niby na pozór nieistotne, odgrywają znaczącą rolę. W Zachodnich Krainach nastąpiły wielkie zmiany. W wyniku buntu Smoczy Król został pokonany i jego miejsce zajął Robert, jeden z czołowych buntowników. Nastąpiły względne chwile pokoju, które dobiegają końca, bo jak sam tytuł książki wskazuje rozpoczyna się gra o tron. Dużą rolę w powieści odgrywa rodzina Starków. Nowy król odwiedza Eddarda Starka i mianuje go Królewskim Namiestnikiem. Stark jest zmuszony przeprowadzić się do Królewskiej Przystani, gdzie mają miejsce wszystkie spiski i intrygi. Komu można zaufać? Czy podjęta decyzja nie okaże się najgorszym możliwym wyborem? Nie można też zapomnieć o dzieciach Smoczego Króla, które żyją i chcą odzyskać władzę.

Książka jest rewelacyjna pod każdym względem. Świat stworzony przez Martina pochłania, opisy są bardzo plastyczne i działają na wyobraźnię. Czytelnik przenosi się w zupełne inne miejsce i wcale nie chce go opuszczać. Autor w dokonały sposób zarysował sylwetki bohaterów. Występuje mnóstwo postaci i przyznaję, że początkowo można się pogubić, ale lektura niesamowicie wciąga i z czasem wszystko się klaruje. Wszyscy są szczegółowo opisani i można wybrać swoich faworytów, albo z marszu znienawidzić niektóre osoby. Powieść jest złożona z rozdziałów, w których historia jest opowiadana z punktu widzenia określonego bohatera. Jest to bardzo dobre rozwiązanie, bo daje szerszy pogląd na toczące się wydarzenia i jeszcze lepiej poznajemy postaci. Bardzo polubiłam Tyriona za jego poczucie humoru i dystans do siebie, czekałam na fragmenty z jego udziałem.

Martin stworzył epicką powieść rycerską z elementami fantastyki. Ma miejsce pełno ważnych i nieoczekiwanych wydarzeń. Natłok epizodów powoduje, że niektóre informacje umykają, ale później okazują się równie istotne, jak pozostałe. Nie przypuszczałam, że książka fantasy tak mnie wciągnie i zafascynuje. Gra o tron jest wielowątkowa i nie można się przy niej nudzić, nic nie jest takie, jakie wydawałoby się na pierwszy rzut oka. Intryga goni spisek, a niektórzy bohaterowie okazują się podszyci fałszem i obłudą. Do samego końca nie wiadomo, komu można zaufać. Ciągle coś się dzieje, pojawiają się nowe fakty, wychodzą na jaw mroczne i wstydliwe sekrety, jednak nie dane jest poznać wszystkich tajemnic. Książka liczy sobie całkiem sporo stron, ale w żadnym wypadku nie jest przegadana, każde zdanie jest potrzebne. Wszystkim polecam tę książkę, nawet osobom, które wzbraniają się przed fantastyką. Mnie książka szalenie zainteresowała i z pewnością sięgnę po kolejną część.