Pamiętne lato - Lesley Lokko

Tytuł oryginału: One Secret Summer

Tłumaczenie: Małgorzata Żbikowska

Sron: 478

Wydawnictwo: Świat książki

Moja ocena: 5/6

Lesley Lokko jest ghańsko-szkocką pisarką, która wychowała się w Ghanie. Dzięki temu w jej książkach można odczuć lekki powiew egzotyki, co jest ogromnym plusem. Z jej twórczością miałam już wcześniej do czynienia, czytając Świat u stóp. Ta wielowątkowa powieść mnie porwała, a styl autorki bardzo przypadł mi do gustu. Pamiętne lato okazało się równie pasjonującą lekturą, w której nie zabrakło intrygującej tajemnicy, nieszablonowych bohaterów i całej gamy uczuć.

Trudno streścić fabułę tej książki, ponieważ akcja rozgrywa się na wielu płaszczyznach. Poznajemy trzy młode dziewczyny, każda pochodzi z innego kraju, różnią się wyglądem, pozycją społeczną i planami na przyszłość. Maddy jest niepewną siebie aktorką, Julia odnoszącą sukcesy prawniczką, a Niela powściągliwą tłumaczką. Spotykają się dopiero na pewnym etapie swojego życia, ponieważ połączyły je więzy rodzinne. Każda z nich oddała serce jednemu z braci Keelerów. Keelerowie to dość majętna rodzina, jednak stosunki między nimi dalekie są ideałowi. Co zaszło w dalekiej przeszłości między braćmi, że teraz nawet nie potrafią przebywać ze sobą w jednym pokoju? Maddy, Niela i Julia starają zrozumieć i dostosować do tej niełatwej sytuacji, ale każda  z nich czuje się nieswojo w towarzystwie Diany, która jest ich teściową. Diana natomiast skrywa własną tajemnicę i boi się, że wyjawienie prawdy zniszczy wszystko, na co pracowała tyle lat.

Pamiętne lato urzekło mnie z kilku powodów. Przede wszystkim na uznanie zasługuje kreacja bohaterów, która dopracowana jest w najdrobniejszych szczegółach. Mamy tu do czynienia z całą feerią charakterów i poglądów, ponieważ każda z postaci wyróżnia się usposobieniem, podejściem do życia, ma inny bagaż doświadczeń. Widać wyraźny kontrast między poszczególnymi osobami i autorka w umiejętny sposób poruszyła tutaj problem nietolerancji i nierówności społecznej. Bardzo mnie zaintrygowała postać Nieli i z dużym zainteresowaniem śledziłam jej losy. Wydaje mi się, że jest najbardziej wyrazistą postacią, ma za sobą niełatwą i przykrą przeszłość, ale małymi kroczkami udało jej się odnieść sukces i odnaleźć szczęście. Julia też wydawała się ciekawą osobą, ale moja sympatia do niej zmalała gdzieś tak w połowie książki. Gdy byłam pewna, że już poznałam bohaterów i wiedziałam, czego mogę się po nich spodziewać, czekała mnie kolejna niespodzianka. Kilka razy byłam zaskoczona, a wręcz rozczarowana ich decyzjami. Uważam, że autorka wykonała kawała dobrej roboty i stworzyła niezwykle barwne postaci, które potrafią wywołać wiele sprzecznych emocji.

Kolejnym atutem tej powieści jest miejsce akcji, a raczej miejsca, ponieważ mamy okazję przenieść się różne zakątki świata. Większość czasu spędzamy w Londynie, ale historia również rozgrywa się w ogarniętą wojną Afryce, głośnym Nowym Jorku, gdzie podobno spełniają się marzenia, czy też w pięknej posiadłości na południu Francji. Ta różnorodność nie pozwala na nudę, tylko powoduje, że cała historia jest jeszcze bardziej intrygująca. Poza tym ciekawym wątkiem są relacje Josha z braćmi i autorka dość długo trzyma nas w niepewności, co jest powodem tej jawnej niechęci i napiętych stosnuków między nimi. Czy pewne zdarzenie z przeszłości na zawsze przekreśliło szansę na zgodę? Do tego jeszcze trzeba dodać tajemnicę, którą pilnie strzeże Diana. Kobieta jest przekonana, że ujawnienie tego sekretu zniszczy rodzinę. Powieść bez wątpienia jest wielopłaszczyznowa i niezwykle wciągająca. Pojawia się wiele wątków, ale wszystkie w pewnym momencie się łączą i znajdują punkt wspólny.

Przeczytawszy Świat u stóp byłam zachwycona tą powieścią i do dzisiaj pamiętam, jak przeżywałam tę lekturę. Jednak w przypadku Pamiętnego lata mój entuzjazm jest już nieco mniejszy. Dlaczego? Nie chodzi o to, że książka jest  gorzej napisana, czy historia nudna i przewidywalna. W żadnym wypadku! Po prostu byłam rozczarowana niektórymi sytuacjami, które zupełnie nie potoczyły się po mojej myśli. Ale przecież o to chodzi w literaturze, aby zaskoczyć czytelnika i wywołać u niego masę emocji, prawda? Nie można nazwać Pamiętnego lata szablonową pisaniną o miłości, takie zaszufladkowanie byłoby bardzo krzywdzące. Owszem, jest to historia przede wszystkim o uczuciach, ale również o niełatwych wyborach i konsekwencjach, którym trzeba sprostać. Jest to książka o poszukiwaniu własnej tożsamości, o walce z samym sobą i szczęściu, które łatwo można zniszczyć. Jestem przekonana, że każdy odnajdzie w tej historii coś dla siebie.