Mroczne tajemnice - Nora Roberts

Tytuł oryginału: Divine Evil

Tłumaczenie: Sara Kubus

Stron: 614

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Moja ocena: dobra

Nora Roberts w swoich książkach w perfekcyjny sposób łączy romans z wątkiem sensacyjnym. Na swoim koncie ma ponad sto sześćdziesiąt powieści, czy całkiem pokaźny dorobek i wiele tytułów okrzyknięto bestsellerami. Rzadko czytam romanse, ale gdy już się zdecyduję na taką lekturą, to zazwyczaj sięgam po książkę Nory Roberts. Dlaczego? Bo nie brakuje wartkiej akcji, humoru, a dobrze skonstruowana intryga potrafi wciągnąć. Jej powieści są dobrym wyborem, kiedy chcemy się odprężyć, przeczytać coś lekkiego, ale nie musimy się obawiać nudy.

W Mrocznych tajemnicach bohaterką jest Clare, młoda artystka, której dzieła stają się coraz bardziej popularne. Kobietę dręczą koszmarne sny, które przypominają o śmierci ojca. Clare postanawia wyjechać z Nowego Jorku i udać się do spokojnego miasteczka, w który mieszkała jako dziecko. Nigdy nie przyjęła do wiadomości, że ojciec popełnił samobójstwo i ma zamiar zmierzyć się z prawdą. Na miejscu spotyka Camerona, który jest tutejszym szeryfem i zaczynają częściej się ze sobą widywać. W cichej mieścinie dochodzi jednak do tragicznego morderstwa, które pociągnęło za sobą mnóstwo innych makabrycznych wydarzeń. Okazuje się, że niektórzy mieszkańcy miasteczka ukrywają swoje drugie oblicze. Nikt nie przypuszczał, że pobliski las jest miejscem spotkań grupy satanistycznej.

Kreacja bohaterów w niemal każdej powieści tej autorki jest bardzo podobna. Dwie główne postaci: kobieta i mężczyzna, którzy są całkowitymi przeciwieństwami. Ona po przejściach, albo odnosząca sukcesy w pracy i skrywająca ponurą tajemnicę. On policjant z mroczną przeszłością, albo bogaty niegrzeczny chłopiec z duszą romantyka. Bohaterowie Mrocznych tajemnic bez problemu mogą wpasować się w ten kanon. Są szczegółowo przedstawieni, pisarka dużą uwagę przywiązała też do opisania uczuć i emocji, co ładnie komponuje się z intrygującą fabułą. Biorąc do ręki którąś z kolei książkę Nory Roberts, wiemy dokładnie, czego możemy się spodziewać. Nie mogę napisać, że pani Roberts się powtarza i jest mało oryginalna, bo za każdym razem pojawia się ciekawa intryga i nowe epizody, które uatrakcyjniają fabułę. Jednak wyraźnie widać, że wytworzyła pewien schemat, którego uporczywie się trzyma. I może właśnie w tym tkwi fenomen jej twórczości.

Co mi się podoba u Nory Roberts to to, że nie są to banalne romanse typu: ona go kocha, ale on jej nie, bo kocha inną, ale jednak nie, bo kocha tamtą. Oprócz całego tego wątku romantycznego jest motyw morderstwa, albo jakieś zagadki, której rozwiązanie wcale nie jest takie banalne. W przypadku Mrocznych tajemnic pojawił się oczywiście czarny charakter, a fabuła kręciła się wokół satanizmu i makabrycznych rytuałów. Ta otoczka czcicieli szatana, którzy lubili mordować i robić inne złe rzeczy nadała książce trochę mrocznego klimatu i akcja nie stała w miejscu. Autorka umiejętnie buduje napięcie, a motyw satanistyczny dodaje pikanterii. Książkę czyta się lekko i szybko, nie przytłaczają zbędne opisy. Fabuła jest zgrabnie skonstruowana i może zainteresować. Historia miłosna przeplata się z wątkiem sensacyjnym, czyli coś dla fanów thrillera romantycznego.