Dziewczynka z majowymi kwiatkami - Karin Wahlberg

Tytuł oryginału: Flickan med majblommorna

Tłumaczenie: Grażyna Jabłońska

Stron: 478

Wydawnictwo: Świat książki

Moja ocena: przeciętna

Karin Wahlberg jest szwedzką pisarką, a jej książki, które otrzymały sporo nagród, pojawiały się na listach bestsellerów. Na język polski zostały przetłumaczone tylko dwie powieści, w tym właśnie Dziewczynka z majowymi kwiatkami. Do sięgnięcia po kryminały nie trzeba mnie namawiać, a te skandynawskie bardzo przypadły mi do gustu, zawsze można liczyć na ciekawą intrygę. Czy autorka stanęła na wysokości zadania?

W kamienicy czynszowej dochodzi do tragedii, a dokładnie w pralni, gdzie ofiarą napaści padła starsza pani. Pobitą kobietę znajduje sąsiadka, która natychmiast zawiadamia policję. Śledztwo rozpoczyna Louise Jasinski, która na nowym stanowisku czuje niemałą presję, dodatkowo dotykają ją problemy rodzinne, z którymi nie może sobie poradzić. Ofiara pobicia na skutek obrażeń umiera w szpitalu, więc policja teraz poszukuje mordercy. Sporą rolę odgrywa również kilkunastoletnia dziewczynka Veronica, która kręciła się w pobliżu kamienicy, kiedy doszło do napaści. Czy ma jakiś związek z morderstwem? Policja długo nie może znaleźć narzędzia zbrodni, ani odgadnąć motywu zabójstwa. Gdzie należy szukać rozwiązania?

Sama intryga kryminalna jest mało widowiskowa: pobita starsza pani, która na skutek obrażeń ponosi śmierć. Śledztwo tkwi w miejscu, nie ma żadnych zaskakujących zwrotów akcji, żadnego napięcia. Dopiero wątek z dziewczynką nadał jakiegoś urozmaicenia fabule, która niestety mnie nie porwała, a motyw zabójstwa był łatwy do odgadnięcia i nieco banalny. Plusem tej książki jest kreacja postaci. Autorka zgrabnie zarysowała ich sylwetki, opisując codzienność i życie prywatne bohaterów, które momentami było ciekawsze, niż tocząca się sprawa o morderstwo. W powieści zostało zawarte sporo wątków obyczajowych, począwszy od wychowania małego dziecka, poprzez problemy małżeńskie, a kończąc na satysfakcji, czy też niezadowoleniu z wykonywanej pracy. Cała ta otoczka nadała jakiegoś charakteru książce, bo sam pomysł zabójstwa nie dał autorce zbyt dużego pola manewru.

Na okładce widnieje informacja, że książka jest najbardziej krwawa z cyklu. Ja się pytam: w którym miejscu? Niczego takiego się nie doszukałam, nie ma żadnych drastycznych opisów i krwi lejącej się strumieniami. Dziewczynka z majowymi kwiatkami mnie nie zachwyciła. Spodziewałam się książki coś na miarę Camilli Läckberg, ale się przeliczyłam. Powieść jest napisana prostym i nieskomplikowanym językiem, ale fabuła jest mało interesująca i nie obfituje w nieoczekiwane wydarzenia. Akcja się niepotrzebnie wlecze i podczas lektury nie ma się uczucia, że trzeba jak najszybciej poznać zakończenie. Jeśli oczekujecie ciekawej intrygi, wartkiej akcji i zaskakującego rozwiązania, to się zawiedziecie. Miałam wrażenie, że wątek kryminalny jest tylko tłem do opisu losów bohaterów, na których autorka mocno się skupia. Reasumując: książka jako kryminał wypada dość słabo, ale jako powieść obyczajowa nie jest najgorsza.

Baza recenzji Syndykatu ZwB