sobota, 19 lipca 2014

Niepokorne. Eliza - Agnieszka Wojdowicz


Stron: 423
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia


Niepokorne. Eliza otwiera trylogię o losach kobiet, które wyłamują się z przyjętego modelu życia i starają się spełnić swoje marzenia pomimo licznych trudności. Przed nimi ciężka przeprawa, ponieważ muszą walczyć z narzuconymi ograniczeniami, brakiem akceptacji i powszechnie panującym przekonaniem, że odpowiednie miejsce kobiety jest wyłącznie u boku męża. Bowiem zadaniem płci pięknej jest przede wszystkim rodzenie dzieci i dbanie o dom, a chęć samorealizacji to czysta fanaberia. Odstępstwa od tej powszechnej normy zdarzają się jednak coraz częściej, czego idealnym przykładem są bohaterki wykreowane przez Agnieszkę Wojdowicz.

Rok 1895. Eliza Pohorecka opuszcza rodzinny dom i przenosi się do Krakowa, gdzie rozpoczyna studia farmaceutyczne jako jedna z pierwszych kobiet. Już podczas jazdy pociągiem spotyka ją niemiła przygoda, której konsekwencje okażą się poważne. Znajomość z austriackim wojskowym rozwija się w zakazanym kierunku, poza tym młodej kobiecie grozi niebezpieczeństwo. Eliza zaprzyjaźnia się z Klarą Stojnowską, która nie waha się mówić głośno o swoich poglądach na temat równości płci. Jako emancypantka nie potrafi porozumieć się ze swoim konserwatywnym ojcem i często dochodzi między nimi do kłótni. Klara jednak odgrywa najmniejszą rolę w powieści, więcej uwagi zostało poświęcone Elizie i trzeciej bohaterce, czyli Judycie Schraiber. Judyta jest Żydówką, która kierowana namiętnością ucieka z domu. Jej marzeniem jest zostać malarką, jednak czeka ją wiele rozczarowań i problemów.

Wojdowicz stworzyła niezwykle ciekawe życiorysy swoich bohaterek, a ich losy wzbudzają zainteresowanie już od pierwszych stron. Niepokorne kobiety, które różnią się pochodzeniem, zainteresowaniami, pomysłem na życie, osobowością, ale jedno je bez wątpienia łączy – mają marzenia, których nie boją się realizować. Nie przychodzi im to łatwo, muszą pokonać wiele przeszkód i zmierzyć się z uprzedzeniami. Autorka w zajmujący sposób ukazała sytuację kobiet pod koniec XIX wieku w cesarsko-królewskim Krakowie. Obok przykładnych żon, które wiodą spokojne życie w cieniu mężczyzn, zwolenniczki równości płci odrzucają konwenanse i swoim zachowaniem, wyglądem oraz bezpośredniością łamią przyjęte normy społeczne. Coraz więcej kobiet pragnie rozwijać zainteresowania i podążać za swoimi aspiracjami. Realia ówczesnych czasów są wiarygodnie odwzorowane, autorka lekko zarysowała również sytuację polityczną, ukazując kontrast między Galicją i Królestwem Kongresowym. Opisy są niewymuszone i idealnie oddają ducha epoki, co jest ogromnym plusem powieści.

Niepokorne. Eliza to bardzo dobra książka z wiarygodnym tłem historycznym i wciągającą fabułą, w której nie brakuje barwnych postaci, zakazanych uczuć, a nawet zbrodni. Autorka wspomniała również o żydowskich tradycjach, co jest interesującym dopełnieniem wątku społeczno-obyczajowego. Powieść jest napisana pięknym językiem, dzięki czemu czyta się z prawdziwą przyjemnością. Wojdowicz zaprasza w wyjątkową i ciekawą podróż w przeszłość, opowiadając historię nietuzinkowych kobiet. Pierwsza część trylogii jest bardzo obiecująca i czekam z niecierpliwością na kolejny tom.

36 komentarzy:

  1. Uwielbiam takie powieści! Bardzo lubię czytać o czasach tak przełomowych dla kobiet.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To książka powinna przypaść Ci do gustu, mnie bardzo zainteresowała i mam nadzieję, że kolejny tom niebawem się pojawi. :)

      Usuń
  2. Od jakiegoś czasu mam straszną ochotę na tę książkę :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I słusznie, bo to ciekawa i wciągająca powieść. :)

      Usuń
  3. Pierwszy raz słyszę o tej książce i przyznam, że mocno mnie zainteresowałaś :) Od czasu do czasu lubię przeczytać właśnie takie książki o silnych kobietach.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się, bo mnie ta książka szalenie się podobała, „Niepokorne” to był strzał w dziesiątkę. :)

      Usuń
  4. Bardzo chętnie poczytam o niepokornych kobietach:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ta książka na pewno znajdzie się w moim zestawieniu najlepszych książek tego roku:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A to właśnie dzięki Twojej recenzji zwróciłam uwagę na tę powieść. Świetna książka. :)

      Usuń
    2. To tym bardziej się cieszę, że się nie zawiodłaś:)

      Usuń
  6. Po pierwsze - okładka bardzo ładnie oddaje charakter książki. Powieść wygląda bardzo obiecująco, oby kolejne części nie straciły na uroku :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prawda, okładka idealnie komponuje się z zawartością książki. :) Mam nadzieję, że kolejne tomy będą równie zajmujące.

      Usuń
  7. Mam ją na biurku, więc wskakuje oczko wyżej. Może nawet dziś się kolejki doczeka

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To bierz się za czytanie. :) Jestem ciekawa, jak Tobie się spodoba. I potem koniecznie podziel się wrażeniami.

      Usuń
  8. Piękna recenzja, okładka i cała powieśc musi być wspaniała! Podsyciłaś moją ciekawość strasznie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję. :) A książkę serdecznie polecam.

      Usuń
  9. Podoba mi się to, że zostało w tej książce ukazane wiarygodne tło historyczne. Jestem na tak.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tło historyczne to duży atut tej książki. Autorka stanęła na wysokości zadania, odwzorowując ówczesne realia.

      Usuń
  10. Raczej się nie skuszę na tę książkę, szczególnie, że to trylogia ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Jestem zainteresowana, lubię takie książki i liczę, że na tej również się nie zawiodę ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Polecam. :) Mnie ta książka bardzo przypadła do gustu.

      Usuń
  12. Już od jakiegoś czasu jestem zainteresowana tą książką i na nią poluję, może wreszcie nadaży się okazja, bym ją przeczytała :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Jeszcze nie czytałam, ale po twojej recenzji bardzo chcę dostać powyższą książkę ;)

    OdpowiedzUsuń
  14. Niepokorne kobiety to zawsze ciekawy temat. Jestem na tak. :D

    OdpowiedzUsuń
  15. kurcze to tło...jakoś nadal nie mogę się przekonać do wątków i tła historycznego jeśli nie jest to związane z wikingami;PP ale w takim typie powieści po prostu mi nie leżą...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Skoro realia historyczne Ci nie odpowiadają, to nie będę namawiać. :)

      Usuń
  16. Muszę wtrącić swoje kilka słów odnośnie okładki, która jest bardzo hipnotyzująca i taka przykuwająca uwagę. Być może kiedyś przeczytam. :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Niespecjalnie lubię powieści historyczne, może dlatego że ciężko mi zaakceptować realia ówczesnych czasów, zwłaszcza te dotyczące kobiet, chyba odzywają się we mnie przebłyski feminizmu ;-) W każdym razie nie odnajduję się w tym gatunku, ale oczywiście doceniam talent autora w tworzeniu wiarygodnego tła, tak np. było po lekturze "Kochanicy francuza", którą uważam, za powieść pod wieloma względami idealną, ale cóż, nie dla mnie, dlatego raczej nie będę się brała za "Niepokorne..."

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja akurat po powieści historyczne lubię sięgać, co prawda nie często mi się to zdarza, ale to ciekawa odmiana. :) Ale jasne, nie każdy gatunek nam przecież odpowiada, więc nie będę przekonywać. A na "Kochanicę francuza" zwrócę uwagę. ;)

      Usuń
  18. Czytałam i byłam pozytywnie zaskoczona :) Z chęcią przeczytam kolejne części serii a w podczas Targów Książki w Krakowie postaram się zamienić kilka słów z autorką :)

    OdpowiedzUsuń