Płomienie śmierci - Alex Kava

Tytuł oryginału: Fireproof

Tłumaczenie: Katarzyna Ciążyńska

Stron: 405

Wydawnictwo: Mira Harlequin

Buchające w górę płomienie, żar bijący od ognia, swąd spalenizny i ogrom zniszczeń. Są osoby, które w pożarach dostrzegają coś fascynującego, widzą nieuchwytne piękno, albo po prostu nakręca ich ta niszczycielska siła, którą niełatwo poskromić. Dla piromana wywołanie pożaru jest jak kolejna dawka narkotyku, uzależnia i zachwyca. A może bodziec do działania jest zupełnie inny, bardziej praktyczny? Może podpalacz próbuje coś ukryć, zniszczyć, wywołać panikę i dezorientację, aby móc podjąć kolejne kroki w drodze do osiągnięcia celu. Na tym motywie opiera się fabuła Płomieni śmierci autorstwa Alex Kavy.

Kolejny pożar, płonie opuszczony budynek, ale tym razem policja znajduje zwłoki. Ofiarą jest kobieta, jednak przez długi czas nie potrafią jej zidentyfikować. Sprawą zajmuje się Maggie O’Dell, której śledztwo przypomina tragiczne wydarzenia z dzieciństwa związane ze śmiercią ojca. Policja musi odpowiedzieć na pytanie, czy podpalacz jest również mordercą. Odpowiedź nie jest łatwa, bo niektóre wskazówki wykluczają taką hipotezę. Wybucha kolejny pożar, są również ofiary śmiertelne. Podpalacz rozmiłował się swojej makabrycznej działalności. Rozpoczyna się wyścig z czasem.

Maggie O’Dell ma za sobą dość traumatyczne przeżycia, ciągle rozpamiętuje poprzednie śledztwo, które omal nie zakończyło się dla niej tragicznie. Z trudem wywinęła się śmierci, ale mimo złego samopoczucia dość szybko wróciła do pracy. I chyba za bardzo się pośpieszyła z tą decyzją, bo żywiołowa i pewna siebie agentka FBI straciła swój pazur. Tej postaci zabrakło ikry, jakby sama autorka miała już przesyt pisania o losach Maggie (to już dziesiąta część tej serii). Bohaterka, z założenia, zajmuje się tworzeniem porterów psychologicznych przestępców, określa ich motywy działania, stara się zrozumieć ich sposób postępowania i przewidzieć kolejny krok. Tutaj tego zabrakło. Ten najbardziej istotny aspekt pracy Maggie został potraktowany po macoszemu, profilowaniu poświęcono zaledwie kilka zdań. Pozostałe postaci są opisane dość powierzchownie i standardowo, czyli niczym nie zaskakują. Niestety, intryga kryminalna nie należy do tych misternie skonstruowanych z nieprzewidywalnym zakończeniem, bo szybko można się zorientować, kto jest odpowiedzialny za pożary. Autorka nieopatrznie zdradziła kandydata drobnym szczegółem, później stara się podsunąć inne tropy i zatuszować wcześniejszą wskazówkę, ale robi to nieprzekonująco. Nie można narzekać na wlekącą się akcję, bo fabuła rozwija się przyzwoicie, choć bez niespodzianek, jednak zabrakło napięcia, dreszczyku emocji i uczucia niepokoju, które powinno towarzyszyć przy czytaniu thrillerów.

Lubię twórczość Alex Kavy, a do serii z Maggie O’Dell mam sentyment, ale tym razem autorka mnie rozczarowała. Miałam wrażenie, że ta część była pisana na siłę. Kto jeszcze nie zna twórczości Kavy, to nie polecam rozpoczynania przygody z jej książkami od tego tytułu, bo można się zniechęcić. Owszem, powieść czyta się lekko i szybko, nie ma uporczywych przestojów akcji, ale to za mało. W moim odczuciu Płomienie śmierci to już zmęczenie materiału, początkowe tomy o Maggie są bardziej intrygujące.